- cəsarətli
- gözü kara
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
cəsarətli
Look at other dictionaries:
cəsarətli — sif. Cürətli, igid, ürəkli, qoçaq. Taqət kəsən qarlı külək gərçi davam edirdi; Cəsarətli Əhməd lakin qeyrət ilə gedirdi. A. S.. Yaşar cəsarətli olmağa çalışdı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cürətli — sif. Heç şeydən qorxmayan, çəkinməyən; cəsarətli, ürəkli, qoçaq, cəsur, igid. Cürətli oğlan. – <Gülbadam> belə bir cürətli z. olmağına özü də təəccüb edərdi. N. N.. . . Qaraca çobanın cürətli müqaviməti, iki qardaşı ilə birgə hələ ilk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qətiyyətli — sif. İşində və ya sözündə səbatlı, əzmli, dəyanətli, möhkəm; sözündən dönməz, cəsarətli. Qətiyyətli adam. Qətiyyətli z. hərəkət etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şücaətli — sif. Cəsarətli, cəsur, bahadır, qoçaq, igid. Övladları qeyrətlidir, damarlı; Şücaətli, hünərli, etibarlı. A. S.. <Nəcəf bəy Dilaraya:> Şücaətli qardaşın bu gün hökumətin əmri ilə Bakı milyonerlərindən Ağabalayevi həbs eləmişdir. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətlilik — is. Cəsarətli adamın hal və keyfiyyəti; qoçaqlıq, hünərlilik, igidlik, zirəklik. Futbol adamlarda kollektivçilik, iradəlilik, çeviklik, dözümlülük, cəsarətlilik, vəziyyəti düzgün qiymətləndirmək və bir çox başqa xüsusiyyətləri tərbiyələndirir. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətlənmək — f. Cəsarət etmək, qorxusu gedib cürətlənmək, ürəklənmək; özündə cəsarət hiss etmək; ruhlanmaq; daha heç şeydən qorxmamaq. <Qaçaqlar> elə şiddətli cəsarətlənmişdilər ki, nəinki kəndlərə, hətta balaca şəhərlərə də hücum edirdilər. . E.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmcürət — sif. <fars. kəm və ər. cürət> Az cürətli (cəsarətli), cürətsiz, cəsarətsiz, qorxaq. – Gözəlin bəzisi bədniyyət olur; Qədrbilməz olur, bihürmət olur; O ki bir parası kəmcürət olur; Çətin ələ düşər dilavər gözəl. Q. Z.. . . Bizim tüccarlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nər — sif. <fars> 1. Erkək (dəvə). Sarbanın yerə yatırdığı nər dəvə onu belinə aldı, sonra nərildəyərək ayağa qalxdı. Ə. M.. // İs. mənasında. Qoyun, quzu, at, eşşək; Salmış çölə qalmaqal; Dəvə, maya, nər, köşək; Lökləyirlər dalbadal. A. S.. Haça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarai — f. 1) qüvvətli; qüdrətli; güclü; 2) cürətli, cəsarətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəhşi — sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman. – <Skif tayfası> cəsarətli, vəhşi xasiyyətli və köçəri olan müxtəlif qəbilələrdən ibarət idi. A. B.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhl — ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli Allah dindar; əhli beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli bəsirət zəkalı, gözüaçıq; əhli cəhan dünyada yaşayanlar; əhli cəhl cəhalətdə olan; nadanlar; əhli cənnət… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
